South West Coast Path – SWCP

door Edwin
Exmoor - Porlock - South West Coast Path- Vaders op Reis

Het zweet druppelt langzaam via mijn voorhoofd mijn ogen in. Stap voor stap en zwaar ademend, gaat het behoorlijk omhoog. Soms wegglijdend in de verse modder, grip zoekend op uitstekende stenen. “Hé eikel!” Verbaasd kijk ik op. Fotograaf Bas en ikzelf zijn nog geen half uur onderweg. Maar het is niet wat het lijkt. Bas wijst naar een bord met het teken van een eikel erop afgebeeld. De komende drie dagen is dit symbool van de Nationale Trail onze gids op het Southwest Coast Path, ook wel SWCP genoemd.  Beginnend in Minehead lopen we langs de Wilderness Coast tot aan Combe Martin. Dit pad werd in eerdere tijden gebruikt door de kustwacht om smokkelaars op te sporen. Nu is dit (met afstand) het langste wandelpad van Engeland.

Fjällräven - Exmoor - SWCP - Wandeltrip

De Fjällräven uitrusting kwam optimaal tot z’n recht.

Bristol Channel

Vanuit Minehead gaat het direct omhoog het bos in. Onze polderbenen moeten duidelijk wennen, maar wat ís het hier mooi. Ondanks dat het voorjaar echt nog moet beginnen, vinden de eekhoorns om ons heen het al goed genoeg. Als ware acrobaten springen ze van tak tot tak door de bomen die hier op de afgronden groeien. Het is misschien nog wat kaal in deze tijd van het jaar, maar daardoor hebben we een magnifiek zicht op zee. “Keep the ocean on your right” is wat taxi chauffeuse Carolyn ons meegaf een uurtje eerder. Dat, samen met het geluid van het rollen van de golven op de rotsige stranden, is een stabiele factor tijdens de trip. Eenmaal boven op de eerste klif kijken we om ons heen. We zijn het bos uit. Wat een machtige omgeving. Wales aan de andere kant van het Bristol Channel, rotskliffen onder ons en de route voor vandaag ligt voor ons. Golvend grasland is wat volgt, met een grazende kudde schapen doet het me nog het meeste denken aan een Windows XP bureaublad achtergrond. En dáár lopen we in.

Exmoor - SWCP - Engeland - Wandelvakantie

Rust..

OK, het is nog geen ‘cream tea’, maar onze meegenomen lunch smaakt bijzonder goed. Tussen de schapen en de wilde pony’s werken we de sandwiches naar binnen. Tijdens de eerste twee dagen is er geen mogelijkheid tot bevoorrading onderweg, alles is mee in de backpack. Als we na tien mijl de afzink maken richting Bossington voelen we de benen al flink. Nog anderhalve mijl en de -door Carolyn- getipte pub Bottom Ship in Porlock Weir is bereikt. Moe en dorstig nemen we plaats tussen de locals. ‘Wellies’ –Wellington laarzen-  en hond mee de pub in is hier het protocol. We krijgen complimenten over onze tocht en iedereen weet ons te vertellen: vandaag was de makkelijkste dag, ‘the best is yet to come’.

Culbone Church - SWCP - Exmoor - Vaders op Reis

Culborne church verborgen in de bossen

SNP Wandelvakanties Engeland
 

Top Shipp Inn

Eigenaar Nigel van onze B&B Myrtle Cottage in Porlock verwijst ons naar de Top Ship Inn, de grote broer van de eerder bezochte pub. “To get there it’s 78 steps from here, to come back usual 375 steps”. We houden het netjes, de nijdige klimmetjes en de flinke afstanden van de komende dagen in de gids van het SWCP maken indruk. Dat is terecht merken we de volgende dag. Met zware benen lopen we Porlock Weir uit. De rust valt meteen over ons heen en naast de vogels en de branding is er niets wat je hoort. Het enige zintuig wat het druk heeft zijn de ogen. Elke bocht zorgt voor een nieuwe scene uit een natuurfilm. Na een kleine twee uur stappen zien we Church Culbone opdoemen tussen de bomen. Dit kerkje uit 1604 is het oudste –nog actieve- kerkje in Engeland. “First the bride goes in and says yes, if she’s out, the groom enters the church to say yes” zo grapt een spaarzame mede-wandelaar. Apart is het zeker, de sfeer is sinister en deze wordt versterkt door de graven om het kerkje heen.

“First the bride goes in and says yes”

Ondanks dat het al een paar dagen droog is valt er genoeg water de kliffen af. Huizenhoge watervalletjes onderbreken het pad. We gebruiken ze om de schoenen schoon te spoelen en ons gezicht te koelen. Ademloos staan we te genieten van de natuurpracht. De term ‘Wilderness Coast’ voor dit stuk van de in totaal 1014 kilometer lange route, is dan ook niet uit de lucht komen vallen. Op sommige momenten wanen we ons in een junglefilm, waar Rambo tussen de met mos begroeide bomen op kan doemen. Iets verderop doen we ons tussen de geiten tegoed aan de sandwiches in de ‘Valley of the Rocks’. Een surrealistisch beeld. De rotsen in de meest uiteenlopende vormen. We komen uit op de Dolomieten aan de kust of de zee in de Ardèche, bij pogingen om een vergelijking te vinden. 

Bossington - SWCP - Exmoor - Vaders op Reis

De afzink naar Bossington Beach

het South West Coast Path loopt dwars door Exmoor NP

Op sommige plekken is het mogelijk om een alternatieve route te nemen. Niet korter, hooguit anders. Wij nemen er zo een bij de vuurtoren van Foreland point. Deze vuurtoren is nog in gebruik en na een kort bezoek ronden we de klif over een steil pad bezaaid met stenen. Hierna is het downhill naar Lynmouth en Lynton. De twee pond voor de cablecar van Lynmouth naar onze B&B op de heuvel is het ons meer dan waard. De benen zijn toe aan rust. Bij het ontbijt staat er ‘porridge’ op het menu. Krachtvoer voor de Koninginne-etappe. 15 mijl en 1300 hoogtemeters scheidt ons van Combe Martin. “Look, this bridge is made by me!” zegt Josey trots op het moment dat we een flinke waterval oversteken. Josey werkt bij de stichting Exmoor Trust en is verantwoordelijk voor het onderhoud van Exmoor National Park en al haar schatten. Ze praat honderduit en is zichtbaar trots op het werk dat ze mag doen. Gepassioneerd tot op het bot. Zelf slaapt ze het liefst in het park onder de sterrenhemel maar voor de iets minder avontuurlijke lopers verschijnen er steeds meer ‘Bothy’s’. Kleine cabins met stapelbedden en composttoilet. Ideaal voor de portemonnee EN het echte buitengevoel. De eerste drie uur vliegen voorbij en we laten Josey achter bij de enige pub langs de route: Hunters Inn.

Hunters inn - Exmoor - SWCP

The Hunters Pub in de kloof verborgen

Manke Pinguin

Het is zondag en een favoriet uitje van de locals is om ‘Heddons Mouth’ te bezoeken, een kleine ruige baai op anderhalve mijl van de pub. Wij zien de baai even later vanaf de klif, na een zeer inspannende klim. De Fish and Chips zijn in ieder geval alweer verbrand. Voor mezelf geldt dat de klimpartijen dan wel uitputtend zijn, maar de afdalingen laten zijn sporen na in mijn knie. Een nieuwe techniek –we noemen hem even de ‘manke pinguïn’- maakt dat de steile glibberende afdaling weliswaar lastig is, maar een stuk minder pijnlijk.

Fjällräven - SWCP -Exmoor - Devon - Somerset

In de verte komt de zon tevoorschijn. Nog één flinke klauterpartij naar ‘Dunkery Beacon’, het hoogste punt van het complete SouthWest Coast Path. Hiervandaan is het dalen richting Combe Martin. Ons eindpunt van de dag en van de trip. Jane van de Newbury Beach Lodge wacht ons op met cream tea. Per persoon een sterke bak thee geflankeerd door twee flinke scones, die we ruim beleggen met ‘clotted cream’ en jam. Een lekkere douche later kijken we compleet voldaan terug op de afgelopen dagen in de nabijgelegen Dolphins Inn pub. De pijntjes zijn vergeten, de foto’s worden gekoesterd en de stappen geteld. Ruim 100.000 stappen laten we achter in het Exmoor NP.

Actie, natuur, uitzichten, de uitstekend verzorgde paden en zeker de vriendelijke mensen maakten deze trip er eentje om niet gauw te vergeten. En dan te bedenken dat er nog 950 mijl van dit moois te wachten ligt. 

Misschien is het een goed idee om een roadtrip door het Zuid Westen van Engeland te doen

Vaders op Reis - Combe Martin - SWCP - VisitBritain

I’ll be back..

Info South West Coast Path:

Het SWCP bestaat uit 1014 kilometer wandelpad. Het stuk dat wij liepen was rond de 70 kilometer. Dit stuk staat bekend als ‘Wilderness Coast’ en is met name door de vele hoogtemeters, uitdagend te noemen. Een paar goede wandelschoenen mag absoluut op de paklijst niet ontbreken.  De website van het SWCP is te vinden op: http://www.southwestcoastpath.org.uk/ Voor meer informatie over het South West Coast Path en ideeën voor een 3-, 5-, of 7-daagse wandelvakantie moet u hier zijn.

Transport?

Wij vlogen op Bristol en namen een transfer naar Minehead. Ook terug kozen we voor een transfer, vanuit Combe Martin naar Bristol Airport. Vliegen op Exeter is ook een mogelijkheid, transfertijden zijn ongeveer gelijk aan Bristol.

Bagage op de South West Coast Path?

Er bestaan verschillende organisaties die je bagage vervoeren waardoor je met een kleine rugzak kunt lopen. Houdt er rekening mee dat er op de eerste twee dagen niets is waar je wat kunt kopen of bijvullen. Neem dus genoeg water en voedsel mee. Denk ook aan pleisters, tape en misschien wat vaseline voor schurende lichaamsdelen. Verder uiteraard een camera en misschien een verrekijker. Qua bereik van een telefoon is het erg wisselend. Wanneer je hoog op de klif loopt of in de buurt van een dorp heb je meestal wel bereik.

SWCP - Wandelvakantie - Engeland

Windows XP uitzicht

Accommodatie op het South West Coast Path

Wij verbleven in:

Myrtle Cottage in Porlock, Somerset
www.myrtleporlock.co.uk

Nigel en Janet verwelkomen je met de typische Engelse gastvrijheid. Humoristisch, welwillend en flexibel. Hun cottage stamt uit 1604 en dat zie je aan alles. Knusse kamers, dikke muren en heerlijke bedden.

Fernleigh Guesthouse in Lynton, Devon
http://www.fernleigh.net

Richard en Caroline hebben deze B&B twee jaar geleden overgenomen. Liggend in een woonwijk verwacht je niet direct de kwaliteit die ze bieden. Tips voor de omgeving, een belletje naar een restaurant of de richting naar de beste pub. Richard weet het.

Newbury Beach Lodge in Combe Martin, Devon
http://www.newberrybeachlodge.co.uk/ 

Ontvangen door Jane met cream tea, kamers met zicht op de baai van Combe Martin en liggend aan de route van het SWCP. Tel daar de heerlijke bedden bij op en beter kan eigenlijk niet. Of het moet Chris (voorzien van kookschort) zijn die ’s ochtends al druk bezig is met het Full English Breakfast. 

SWCP - Exmoor - Vaders op Reis - South West Coast Path

‘Acorns’ (Eikels) als wegwijzer

Ik maakte deze reis op uitnodiging van de South West Coast Path Association

 

You may also like

5 comments

Stéphanie 18 april 2017 - 12:47

Zo, dat is een hele uitgebreide post. Leuk verhaal en mooi gebied. Kustwandelingen zijn inderdaad vaak niet wat ze lijken en kunnen best wat doorzettingsvermogen vragen, maar het feit dat je continu zicht hebt op de zee en een prachtige groene omgeving maakt een hoop goed.

Antwoord
Vaders01 18 april 2017 - 12:59

Dank je! Het is inderdaad prachtig, zou zo weer terug willen 😉

Antwoord
Review Rugzak Friluft 45 - Fjällräven – Vadersopreis 26 mei 2017 - 12:26

[…] B-merk dan niet? Ik wist het niet. Tot ik begin dit jaar contact zocht met Fjällräven, ik ga het SouthWest Coast Path lopen aan de Engelse westkust en dat blijkt een geweldige plek om de producten te testen, te […]

Antwoord
Fjallraven Classic USA - Colorado – Vaders Op Reis 29 augustus 2018 - 21:59

[…] in park des Ecrins, slapen in stapelbedden en elke dag lasagna eten, wat een belevenis! Of het South West Coast path, met zijn prachtige wilderness coast. Het slapen in B&B’s beviel daar ook uitstekend. Net […]

Antwoord
Fjallraven, op naar de lente – Vaders Op Reis 2 februari 2019 - 09:56

[…] merk in de Outdoorwereld. Inmiddels heb ik meerdere backpacks mogen testen en gebruiken. In Puglia, Engeland en tijdens de Fjallraven Classic USA bijvoorbeeld. Ik kan dan ook niet wachten tot de nieuwe […]

Antwoord

Leave a Comment