KLATS!! We zijn nog geen vijf minuten in Leuven –de bierhoofdstad van Europa- en het eerste biertje ligt al op de keien van het terras. Dat begint lekker. Het is 13:00 uur, 31 graden en met negen vrienden zijn we vijf minuten eerder dus gearriveerd. Een korte weekendtrip met vrienden uit de tijd van Ice-Ice-Baby , Alf op de tv en elke avond voetballen in de buurt. Sinds die tijd is er een hoop veranderd, kinderen, huwelijken, verhuizingen en ander lief en leed is inmiddels gedeeld. In Leuven komt alles even bij elkaar. Ze noemen het niet voor niks: Leuven, the place to beer!
Op de fiets door Leuven
Het is dus warm, dorstig weer. Nadat er voor een goede bodem is gezorgd en het centrum al voorzichtig geïnspecteerd is, is het tijd voor een activiteit. Jawel, de tijd dat de vriendengroep ‘gewoon’ een weekend gaat zitten drinken en het lokale ‘schoon’ gaat bewonderen is voorbij. Uiteraard doen we iets met bier, noblesse oblige, en een beetje actief doen kan ook geen kwaad. De keuze valt op de Cafesportentoer, de woorden café en sport in één woord? Dat moet goed zijn!
Uiteraard zijn de minder sportief ingestelde heren lichtelijk nerveus, wat staat ons te wachten. Jeff –van Leuven Leisure- stelt ze gerust. ‘Allez, op het gemakske van café naar café‘. Vanaf de Tiensestraat fietsen we over kasseien en door smalle stegen. Als kleine kuikens volgen we de moeder-eend, al fietsbellend dat het een lieve lust is. Leuven is zich inmiddels gewaar van onze aanwezigheid. In café Metafoor staat het eerste biertje te wachten. Jack-Op is de naam, tijdens een potje struifwerpen laten we het ons goed smaken. Vanaf een meter of vier werpen we tinnen, halfronde, schijven in een bak met draad overspannen leem. De linie waarin je werpt bepaalt het aantal punten. De winnaars bepalen de kamerindeling; ook weer geregeld.
Santé
In café St Jean staat het volgende biertje en spel te wachten. Helaas is het spel in een aparte, niet al te gezellige ruimte. Het Engels biljart spreekt ook niet erg tot de verbeelding, de Giro op de tv in het café zelf vindt daarentegen gretig aftrek. Snel door naar de derde cafésport. In den Toewip is de sprekende naam van dit etablissement. Op het oog een café als zovelen, gezellig en niet te groot. Het enige vertier in het café lijkt de gokkast, maar een krakende achterdeur leidt ons naar een aangrenzende ruimte. Hier vindt het aloude wipschieten plaats, het met pijl en boog een doel raken wat zo’n 30 meter hoger in een soort liftschacht hangt. “Allez, hier drinken we een heerlijke koele Palm bij, santé!”
De kunst is dus om ten eerste een pijl af te schieten, recht omhoog, dan nog mikken, maar het belangrijkste komt eigenlijk daarna. ‘What goes up, must come down’, dus na het afschieten stap je snel onder het afdak voordat de zwaartekracht zijn werk doet. Het duurt een halfuurtje, maar dan komt er toch een een veertje naar beneden dwarrelen. Goed genoeg! Etenstijd.
Leuven by night
Het is inmiddels na zevenen, de temperatuur is nog altijd boven de dertig graden en tien man struint door de smalle straten in het centrum van Leuven. De toch al smalle kasseien weggetjes worden nog eens gehalveerd door de terrassen aan weerszijden van de weg. Het is druk, alle terrassen zitten vol. Een en al bourgondische taferelen. De speciale biertjes worden afgewisseld met volle wijnkoelers, gebraden kippetjes en sushirolletjes vinden hun weg naar de tafels. Voor elk wat wils, althans, als er plek is. De eerder uitgesproken voorkeuren -“Thais lijkt me wel lekker” tot “Een spareribbie zou er wel in gaan”- kunnen overboord. Wie heeft er plek voor tien hongerige en dorstige ‘Ollanders’?
PepeNero is de gelukkige. De ober leidt ons naar een prima tuinterras waar we niet de enige zijn. Sfeer, eten en drinken zijn er uitstekend, de drukte heeft duidelijk geen vat op de kwaliteit. Tegen tienen verlaten we de zaak aan de Muntstraat. Deze dag kan nu al niet meer kapot.
Oude markt in Leuven
Op de oudemarkt is het zoeken naar een vrije plek. De titel ‘langste toog van Europa’ is hier zeker niet overdreven.Rondom dit bijzonder fraai gesitueerde plein is niets anders dan horeca gevestigd. HET toevluchtsoord voor de vele studenten die even op adem willen komen en voor de talloze toeristen. De studenten zijn er dit weekend niet, de examens staan voor de boeg, maar de gezelligheid is er zeker. Al merken wij dat we geen twintig meer zijn.
De warme temperaturen, de alcoholische versnaperingen en het heerlijke eten maakt ons rozig. “Zit je nou te gapen?” Een minderheid kijkt in café Alegria nog of de dansmoves nog een beetje van deze tijd zijn, maar komen daar ook gauw weer van terug. OK, het is misschien niet meer zo uitbundig als een aantal jaar geleden, maar is dat erg? We zitten heerlijk, kletsen bij en nemen er nog ééntje dan.
In de voetsporen van Tom
De nacht was kort, snurkende bezwete mannen bij elkaar is geen goed recept voor een lekkere nachtrust. Toch is iedereen na een flinke douche weer fris en fruitig. En dat is nodig ook. Actie in de tent. Klokslag 10 uur staan we oog in oog met Jakob, één van de eigenaren van Leuven Leisure. Het klikt meteen goed, de sfeer is prima, dat kan niet anders dan een geweldige dag worden. “Vijftien kilometer fietsen?? Ik ben Tom Dumoulin niet, ik ga wel met de bus!” Niet iedereen is vooraf zo enthousiast over het plan voor vandaag, een fietstocht door Leuven, gevolgd door een brouwerij bezoek in Neerijse. Als de banden wat gepompt zijn, de eerste meters afgelegd, blijken ook de laatste tegenstanders om. “Dit is echt leuk!” De informatie vliegt ons om de oren, over de overnames van kleine brouwerijen door Stella Artois en over de verwoestingen tijdens de 1e Wereldoorlog. Over het verstoppen van ‘begijntjes’ op het Groot Begijnhof en over de ‘Kotmadam’ op de Oude Markt. Geen moment is het saai, Jakob brengt het leuk!
‘Are you Leuven it?’
Dan is het gedaan met de korte stukjes fietsen. Via het voetbalstadion van Leuven en aangrenzende universiteitssportvelden pedaleren we in Zuidelijke richting Leuven uit. Grofweg volgen we het riviertje de Dijle die voor ons uit meandert door de weilanden. Het asfalt wordt gravel, gravel wordt een karrenspoor en even later fietsen we in een uitgestrekt lint dwars door het gras. Voorzichtig wordt er bij Jakob geïnformeerd. “Heel ver zal het niet meer zijn toch?” De temperatuur is stijgende, de weg eveneens. Zweetplekken verschijnen op de kromgebogen ruggen wanneer we ‘de hoogte’ in gaan, een enkeling stapt af. “Hierna is het allen maar dalen hoor!” Twee minuten later draaien we het erf van Brouwerij de Kroon op. Zo! We lusten er wel weer één.
Varkenswangen en degustatieglazen
We zijn de eersten, klokslag twaalf uur ploffen we neer aan de lange tafels van Brouwerij de Kroon. Het eerste proefbiertje staat al direct voor ons neus. “De degustatie glazen zijn op, jullie krijgen gewone glazen”. In tegenstelling tot bij het wijnproeven dient er niet gespuugd te worden, we laten het ons goed smaken. Jakob is van vele markten thuis; is de ganse historie van de stad al moeiteloos medegedeeld, hij weet ook al hoe het biermaakproces in elkaar steekt. Een korte maar heldere rondleiding volgt, een vergelijk tussen het vroegere en het moderne bierbrouwen is binnen een half uur uiteengezet. Terug op de binnenplaats staat de lunch voor ons klaar, kalfswangen gestoofd in ‘SuperKroon’ met salade en aardappelpuree. Afgetopt met een mosterdsausje is het voor het eerst dit weekend even stil. Het tweede en derde biertje volgt. “uhhh, is het nog lang terug?” “Eén kilometer de heuvel op en verder rollen we zo Leuven weer in.”
Dat die kilometer aan 10% over kasseien omhoog loopt blijkt even later. Krakend en puffend komen de volgelopen benen boven. En inderdaad, hiervandaan is het freewheelend naar beneden.Het besef komt, dit zijn de laatste minuten in en om Leuven. Actief genieten, heerlijk! Leuven heeft voor elke invulling wat te bieden, en juist die combinatie maakt het voor ons een weekend om niet snel te vergeten.
Informatie Leuven:
Wat te doen:
De twee excursies boekten wij via Leuven Leisure. Makkelijk te bereiken in het centrum van Leuven, op de Tiensestraat 5. Flexibel, communicatief en met kennis van zaken. Ook via de site van Visit Leuven kom je achter alle informatie die je maar nodig hebt.
Hoe kom je er?
Leuven is niet groot, het treinstation ligt op loopafstand van het centrum. Ook de diverse parkeerplaatsen liggen gunstig ten opzichte van het centrum. Met de trein ben je vanaf Utrecht in drie en een half uur in Leuven en dat kost je rond de 40 euro. Met de auto rijdt je het in twee uur. Wij parkeerden in Parking de Bond, dat kost je 20 euro per dag.
Overnachting:
Wij verbleven in hostel ‘De Blauwput’, laagdrempelig, dichtbij het centrum en het treinstation.
Vaders op Reis was hier op uitnodiging van Visit Leuven. Zoals altijd geven we hier onze eigen onafhankelijke mening.