Manchester

Half 5 in de ochtend, op zaterdag nog wel, in het donker en in de kou fietsend op weg naar het ouderlijk huis. Vandaag is een bijzondere dag: Manchester United – Southampton staat op het programma in het schitterende Old Trafford stadion. Ook de samenstelling van ons gezelschap is bijzonder. Mijn broer en ik en mijn vader en zijn broer. Als dat maar goed gaat.

Door de vroege en soepel verlopen vlucht, op een enkel nat kruis door wat turbulentie na, checken we rond 8 uur in de ochtend plaatselijke tijd in bij het Novotel op korte loopafstand van het treinstation Oxford Road. Een perfecte locatie blijkt gedurende dit weekend.

Boys and Beer

Wandelschoenen aan en het (nog niet echt) bruisende centrum in. Vooral de pubs spreken tot de verbeelding, namen als ‘The Peveril of the Peak’ en ‘The cock and the goose’ roepen om een bezoekje. We weerstaan de roep van de ‘pints’ nog even en bezoeken elke wijk in het centrale deel van Manchester. De schitterende gebouwen vallen op, de vriendelijke mensen en de mooie auto’s. Maar vies is het ook; mijn vader struikelt bijna over 2 enorme krabben?? Dood dat wel, misschien zijn ze op de vlucht vanuit de keuken van het nabije ‘The Chinese Emperor’ gesneuveld. Veel vooral jonge mensen leven op straat, ook iets wat opvalt. Geeft een wat aparte sfeer, maar nooit vervelend.

Tegen twaalven pakken we de Metrolink tram naar Old Trafford, op zoek naar een goeie plek voor een biertje. Wanneer het stadion in zicht komt nemen we de geijkte foto’s, heel veel vaker zullen we hier niet komen tenslotte. Pub Sam Platts wordt het, zingen en drinken is hier het motto. Veel drinken, de halve liters verdwijnen als plassen water in de woestijn. We doen mee, iets rustiger dan de gemiddelde bezoeker weliswaar.

Manchester United

Een uur voor de wedstrijd; het stadion in.

Indrukwekkend, dat is het woord. Wat een mooi stadion en wat zitten we dicht op het veld. Slechts een meter of 5 en een 80cm hoog hekje scheiden ons van de 3000 uitsupporters. In Nederland is dit gegarandeerd een probleem, hier is er niks aan de hand. Zoals het hele seizoen al speelt Manchester saai en slecht. Het publiek mort en dat jut het Southampton publiek weer op. Ze ruiken de kansen. In de 87e minuut kopt uitgerekend de nieuwste aanwinst van de ploeg van Ronald Koeman de 0-1 binnen. Naast mij ontploft het vak uitsupporters en…. ik doe mee.

Dat had ik niet moeten doen, binnen 20 seconden staat de Chief Supervisor Security voor m’n neus. Een netjes, maar streng “Please come with me Sir” is het enige wat hij zegt.

‘Cheering for the away team’ is de lezing van de supervisor van de stewards. En dat mag dus niet. Uiteraard wil ik geen scene op de tribune en wandel gedwee mee naar de omloop van het stadion.

“For your own security, sir, I need you to leave the stadium” Na uitgelegd te hebben dat ik me wellicht iets liet meevoeren door het 5 meter verder zittende uitpubliek snapte de goede man het allemaal wel. Mijn inmiddels ingenomen toegangspas krijg ik echter niet terug. Ondertussen is de wedstrijd afgelopen, vraagt van Gaal waarschijnlijk al om z’n ontslag en wandelen we in de stromende regen terug naar ons hotel.

Halve marathon

Zaterdagavond, kwart over 9 in Manchester, de ‘lads’ gaan op pad naar de ‘broads’ en vice versa, en wij? Wij zijn blij dat we in het hotel zijn. Na een erg lange dag met een aantal liter bier, 29560 stappen in 20,71 km zeggen we welterusten. Morgen naar Liverpool.
Een verslag daarvan volgt!

Tips:

Vervoer

Wij namen vanaf Manchester Airport de trein. 10 minuten lopen vanaf het vliegveld en je zit in de trein naar het centrum. Station Oxford Rd is slechts 19 minuten. 3,90 pond Naar het stadion name we de Metrolink – Tram. Voor een kleine 3 pond kun je de hele dag heen en weer.

Stadiontour Old Trafford

Neem ook een stadiontour, de historie druipt ervan af en het gevoel van het door de spelerstunnel lopen is onbeschrijfelijk.

Eten

Eten kun je overal, alle nationaliteiten en prijsklasse zijn aanwezig. Wij aten heerlijk (geen krab) en tussen de chinezen bij ‘The new Emperor’ in Chinatown.