Naast Death Valley hebben we nog een aantal National Parks bezocht. Het eerste park dat wij bezochten was Joshua Tree Park. Een woestijngebied, droog en dor. Er groeien cactussen in dit rotsachtige woestijnlandschap, maar het gebied is toch vooral bekend om de Joshua Tree die hier veelvuldig groeit. Die toch al beroemde struik (dus eigenlijk geen boom) werd nóg bekender doordat U2 een gelijknamig album maakte. Door het park zijn een aantal trails uitgezet. Zorg ervoor dat je voldoende water bij je hebt en dat je voldoende zonnebrand gebruikt als je gaat wandelen in dit park, onderweg zul je geen water en nauwelijks schaduw tegenkomen. Joshua Tree Park heeft diepe indruk op mij gemaakt, maar dan moet ik moet er bij vertellen dat dit ook het eerste National Park was dat wij bezochten . Vanaf hier werd het alleen maar spectaculairder en mooier.
Een konijn in Grand Canyon
‘A Rabbit, a rabbit!’ roepen twee Duitse toeristen gewapend met een verrekijker opgewonden als we uitkijken over de immense kloof van de Grand Canyon. Mijn vrouw en ik kijken elkaar aan. Sta je hier bij één van de grootste natuurwonderen op aarde, ga je heel druk doen, omdat je ergens beneden een konijn ziet. Vreemd.
De dagen erna passeerden we regelmatig de Coloradoriver en ineens kwam het besef: die Duitse toeristen hadden het niet over een rabbit, maar over een ‘rapid‘; een stroomversnelling in de Coloradorivier.
Gelijkspel in Zion
Bryce Canyon is beroemd om zijn unieke rotsformaties. Schitterende uitgesleten rotsen die ‘hooloos’ genoemd worden. Met een beetje fantasie ga je allerlei zaken herkennen in die rotsen. Eén van die rotsen vonden wij op ET lijken. Dit was voor ons een ‘baken’ in de rotsenzee tijdens onze wandelingen door dit park. Met zonsopgang en zonsondergang valt er een rode gloed over de hooloos wat het spektakel compleet maakt.
Een reuzenboom en een reuzensprong in Yosemite
In Yosemite ontdekte ik dat mijn vrouw een uitzonderlijk talent heeft voor hoogspringen. We hadden uren grotendeels bergopwaarts gewandeld. Eenmaal boven hadden we met onze voeten in een ijskoud beekje genoten van onze meegebrachte lunch. Tijd om naar beneden te lopen. We waren druk aan het praten over al het moois dat we onderweg gezien hadden. En toen nam mijn vrouw een sprong, waar menig olympisch kampioen jaloers op zou zijn geweest. De reden? Ze stapte bijna bovenop een slang van ongeveer een meter lang. Achteraf bleek deze sprong (olympisch) goud waard te zijn. De betreffende slang was een zeer giftige ratelslang en je zou er toch niet aan moeten denken dat je daar -in the middle of nowhere- gebeten zou zijn.
Yosemite is 3000 vierkante kilometer groot. Genoeg om je dagen lang te vergapen aan het natuurschoon. Je kunt ook reuzensequoias bewonderen in Yosemite en dat was mooi meegenomen: Sequoia national park hadden we namelijk overgeslagen.
Tip: De meeste Nationale Parken vragen entreegeld. Als je een aantal van de Amerikaanse Nationale parken gaat bezoeken, koop dan bij het eerste park gelijk een Annual pass die toegang geeft tot álle parken. Dat scheelt (veel) geld en heb je al terugverdiend als je drie of vier parken bezocht hebt. Die pas is geldig voor één auto met inzittenden gedurende één kalenderjaar.