De RuhrtalRadweg

Krakend en piepend zwoegen we ons de eerste anderhalve kilometer naar boven. Onze lichamen dan, die moeten duidelijk wennen. De fietsen hebben we prima voorbereid en draaien als een zonnetje. Om aan het begin van de RuhrtalRadweg te komen moet je van treinstation Winterberg omhoog naar de bron. Deze bevindt zich op 674 meter. Vanaf hier gaat het in 230 glooiende kilometers bergafwaarts naar Duisburg. Jetzt geht es los!

Passen en meten.

“Goedemorgen Frank, best vroeg hè?”, zeg ik terwijl er wolkjes van de ochtendkou mijn mond uit rollen. Frank is mijn fietsmaat voor dit traject en ervaringsdeskundige. Hij heeft tenslotte al eens een dikke maand alleen door Thailand en Maleisië gepeddeld. Maar dit is andere koek.

Het is even passen en meten, hoe zet je de fiets in de trein zonder dat hij omvalt. En dat overstappen… Het is toch even stressen, we hebben 7 minuten om over te stappen van perron 1 naar perron 17. Normaal gesproken een eitje, maar als je een smalle trage stations lift moet hebben waar één persoon en bijbehorende fiets in kan, is dat een flinke uitdaging!

Met de trein ben je voor een paar tientjes in Winterberg, inclusief fiets. In ons geval is dat om half 3 in de middag, maar zonder vertraging kun je hier om half 1 vertrekken.

Stuiterend naar Arnsberg

De ‘Ruhrquelle’.

De bron van de Ruhr is niks meer dan een zielig stroompje, logisch natuurlijk maar we hadden ons er toch meer van voorgesteld. Dat dit stroompje straks in een kolkende massa zal veranderen is dan nog niet geloven. Het is al tegen drieën en het enige hotel wat we daadwerkelijk vastgelegd hebben ligt een kleine 70 km verder. Een beetje doortrappen is dus wel gewenst willen we nog aanspraak maken op de kookkunsten van ‘Ratskeller Arnsberg’.

Nu houden we allebei wel van doortrappen en het decor werkt er ook prima aan mee. Heerlijk zwieren we door de bossen omlaag, de bordjesplaatsers van de RuhrtalRadweg krijgen een dikke pluim. Links, rechts, onverhard en bijna geheel autovrij. De Ruhr is altijd dichtbij en wordt al breder, maar meer dan een flinke beek is het nog altijd niet. De oevers staan vol met gekleurde bloemen, de lucht is blauw en in deze ambiance mogen fietsen is het mooiste wat er bestaat. Iets voor 6 uur worden we door de barman begroet met ‘Zwei grosse bier?’ Hij heeft duidelijk vaker vermoeide fietsers in zijn ‘Ratskeller‘ gehad.

Halverwege de RuhrtalRadweg

Na een gastronomisch ontbijt rollen we over de kasseitjes Arnsberg uit. De Ruhr schittert ons toe en kilometers vliegen voorbij. Witte reigers schrikken op als het rustige weiland wordt verstoord door 2 genietende Hollanders. Ook de paarden lijken verstoord te reageren als we voorbijkomen. Wij zijn te gast, zoveel is duidelijk. Dan weer over het erf van een boer, dan weer over de Ruhr via een spoorbrug.

Halfweg!

Net na Wickede staat het halfweg bord van de route. De RuhrtalRadweg is inmiddels 115 kilometer geleden begonnen. We balen dat we al halverwege zijn. Toch draaien de trappers soepel rond en na zo’n 120 kilometer vinden we het welletjes. Op zoek naar een slaapplaats, maar dat is zo makkelijk niet blijkt al snel. De één is dicht, de ander vol. Uiteindelijk belanden we in een keurig hotel in het centrum van Essen. Fietsen op slot op de binnenplaats, snel douchen en op zoek naar eten! Dat lukt zoals verwacht vrij snel in een stad die ‘Essen’ heet en we laven ons aan een heerlijk 3 gangen menu met bijbehorende wijnen. Na gedane arbeid is het goed genieten!

Genieten!

Duisburg

Koude vingers! Vanuit Essen schieten we met 50km per uur naar beneden. De -inmiddels flink uit de kluiten gewassen- Ruhr ligt alweer op ons te wachten. Snel valt de rust over ons heen, de zon verwarmt onze lichamen en het landschap verandert. Meer en meer grotere steden, meer verkeer ook. Niet vervelend maar wel anders. De Ruhr is op sommige plekken wel 100 meter breed, vrachtschepen banen zich een weg in deze kolkende massa. Niet te bevatten dat dit allemaal uit dat lullige stroompje komt.

Verder naar de EuroVelo 15

Duisburg is in zicht, de routebordjes hebben ons niet in de steek gelaten en het einde van de RuhrtalRadweg is bereikt.  Je kunt hier de trein pakken terug naar huis, maar wij gaan nog even verder via de Rijnroute (EuroVelo15) naar Nederland.

Deze tocht is voor iedereen aan te raden, voor iedereen ook te rijden. Misschien niet de afstanden en de snelheden die wij gereden hebben de afgelopen dagen, maar dat is misschien alleen maar leuker. Des te meer tijd heb je om deze prachtige omgeving in je op te nemen. Het Ruhrgebied is niet meer wat het was, ga het zelf ervaren!

Tips:

• DE site voor deze tocht is die van de RuhrtalRadweg zelf. Etappeplaatsen, overnachtingsmogelijkheden en wegomleggingen, hier vind je het allemaal terug.
• Wij gingen met de trein: http://www.nsinternational.nl maar ook met de bus is een prima optie http://www.flixbus.nl
• Ratskeller Arnsberg biedt een ‘Fahrrad Spezial aan. Dineren, slapen, ontbijten en een lunchpakket! Ideaal.
• Stap af en toe af en laat de rivier op je inwerken!