Sander ging met zijn familie twee dagen paardrijden in Mlilwane Wildlife Sactuary in het Koninkrijk eSwatini, oftewel Swaziland. Alsof dat al niet spannend genoeg was overnachtten ze in een grot. Dochter Nova keek er al een paar maanden naar uit, papa al net zolang tegenop. Lees hieronder hun belevenissen!
Paardrijden in Mlilwane: Face your fears!
‘Geef mij maar een paard waarbij ik met mijn voeten bij de grond kan!’ had ik grappend tegen Nynke van Reis met Kinderen gezegd. Zij heeft onze reis volledig voor ons op maat gemaakt en kwam ook met deze excursie optie. Mijn ervaringen met eigenwijze paarden in Australië en bijtende paarden in Oostenrijk waren niet zodanig dat ik stond te trappelen, maar de rest van de familie werd er meteen al erg blij van. ‘Face your fears!’ zei Nynke, ik moest eraan geloven.
Door het betoverende landschap van Mlilwane Wildlife Sactuary
Om één uur ontmoeten we onze horseguide Madja en onze paarden. Ik mag mijn fears facen op Bulembu, een grote witte hengst. Na een paar korte instructies zitten we in het zadel en rijden nog wat onwennig het terrein van de lodge af, de vallei in. Het landschap betovert meteen. Het is hier groener en bergachtiger dan in Kruger. We lopen vlak langs een kudde gnoe’s die staat te grazen. ‘Look! That’s where we’re going!’ Wijst Madja naar een rotsachtige bergpunt in de verte, ‘It’s Execution Mountain!’ Ondanks dit bemoedigende vooruitzicht gaat het paardrijden bij iedereen verrassend lekker.
Kop staart botsing
Nova zit vrolijk te kwetteren op haar paard Kwiti. Kai zijn paard Dabs neemt af en toe een onverwachtse tussensprint en Sabine haar paard Tsavo is de hongerigste van het stel en stopt bij elk grassprietje om even te eten. Omdat mijn paard Bulembu ongeveer met zijn neus tussen de billen van Tsavo wil blijven lopen resulteert dat voor mij in talloze bijna-kop-staart-botsingen. Of eigenlijk moet ik zeggen; hoofd-staart-botsingen…
Execution Mountain
Maar het gaat voorspoedig, we klimmen hoger en hoger tot we vlak onder de top zijn en lopen het laatste stukje. Bovenop Execution Mountain verorberen we onze meegenomen late lunch. Madja legt uit dat hier tot 200 jaar geleden criminelen als straf de afgrond in geduwd werden en dat de berg daar zijn naam aan te danken heeft. Kai en ik nemen even een kijkje over de rand van de afgrond…brrr
Een sprookjesachtige zonsondergang
De zon gaat al bijna onder als we weer opstijgen en aan de andere kant van de berg afdalen. Het uitzicht over de bergen en het diffuse late zonlicht zorgt voor een sprookjesachtige sfeer, waar zelfs Nova even stil van wordt. Wat een gave ervaring om hier zo te kunnen rijden! Hij herinnert ons een beetje aan de zonsondergang die we meemaakten in Kakadu National Park in Australie. Iets verderop het bergpad komen we vier zebra’s tegen die een tijdje voor ons uit lopen. Eentje loopt een beetje mank en Madja ziet dat hij de stekel van een stekelvarken in zijn flank heeft.
Chef in de grot
Het is al donker als we onze paarden afzadelen en in een afgezet stukje bos ‘parkeren’. Er staat hooi en water voor ze klaar. ‘I’ll show you the road to the cave!’ zegt Madja. En hij roept wat naar boven in het Swazi. Verrassend genoeg komt er antwoord. Zijn collega is al in de grot voor ons aan het koken, legt hij uit. We moeten nog even met onze trillende paardrijbeentjes zo’n 100 meter in het donker omhoog klauteren, maar dan worden we bij de grot verwelkomd door onze ‘chef’ Milingi. Een jonge jongen die daar al in de ochtend spullen heeft gebracht, vuurtje heeft gemaakt en is gaan koken. Een soort polenta met saus, worstjes, een heerlijke vleesspies én marshmallows toe. Het smaakt verrukkelijk!
Jakhalzen, zebra’s en bavianen
Daarna nog een drankje en de swags ingerold waar we in overnachten. Onder ons vanuit de vallei klinken de geluiden van jakhalzen, zebra’s en bavianen, maar al snel slapen we om om een uurtje of 7 weer wakker te worden. Milingi was alweer druk bezig met het ontbijt. Op het vuur geroosterd brood, een grote pan met scrambled eggs en verse oploskoffie staan voor ons klaar. Madja is beneden de paarden al aan het verzorgen.
Terug richting Mlilwane Rest Camp
Na het ontbijt klauteren we weer naar beneden en geven onze paarden wortels. We stijgen weer op terug richting Mlilwane Rest Camp. Het afdalen richting dal over soms steile stukjes bergpad zorgt wel voor wat extra spanning, maar behalve wat zadelpijn van de vorige dag voelt het verbazingwekkend vertrouwd om op Bulembu te zitten.
Tsavo heeft het warm…
Als we vlak voor we terug zijn door een grote plas op de weg moeten stappen zegt Madja ‘If your horses want to drink let them drink.’ Die van Kai en Nova doen dat, Bulembu heeft geen dorst, maar Tsavo steelt de show door door zijn knieën te gaan, op z’n buik in de plas te gaan liggen en even heen en weer te rollen. Sabine zit hierdoor met verschrikt hoofd en tot haar knieën in het water. De rest rolt bijna van z’n paard af van het lachen…
Naganieten op het terras van Mlilwane Rest Camp
Madja vertelt daarna schuldbewust dat zij dat wel vaker doet, maar dat hij niet verwacht had dat ze het nu zou doen, omdat het helemaal niet zo warm was. Na terugkomst nemen we afscheid van onze paarden en is het tijd voor een lekkere douche en nemen we de middag de tijd om op het terras van Mlilwane Rest Camp met een borrel even na te praten over dit gave avontuur!
Tip voor een unieke ontzorgde reis: Reis met Kinderen
Vrijwel al onze reizen boeken we zelf. Voor deze reis door Zuid-Afrika besloten we Nynke van Reis met Kinderen te vragen het voor ons te regelen. Ze luisterde naar onze wensen en kwam met een zeer afwisselend maatwerk reisvoorstel, inclusief een paar gave excursies zoals deze tweedaagse paardrijtrektocht. Toch iets wat we zelf niet zo snel hadden gedaan. Dus wil je jezelf eens laten verrassen en uitgedaagd worden met wat nieuwe dingen, vraag Nynke!
