Fietsen in de Provence: druiven, lavendel en Mont Ventoux

Rondje Bedoin-Sault-Mont-Ventoux-(90 km, 2.000 hoogtemeters)

Het monotone getjirp van de cigales die zich verschuilen in de cipressen langs de druivenvelden wordt afgewisseld door het gezoem van bijtjes in de lavendel. Naast de bijtjes en ons is vandaag niemand aan het werk: quatorze juillet, feest in Frankrijk! Maar een perfecte dag om te fietsen in de Provence

De Mont Ventoux als afschrikwekkend baken in de Provence

De eerste zweetdruppels vallen van onder m’n helm op m’n stuur. Start van het serieuze fietswerk. De eerste vakantieweek maakten we twee proefritten om de benen te testen, te wennen aan de warmte en ons wielerjargon wat op te krikken. De omgeving is simpelweg te mooi om alleen vanuit je hangmat te bekijken, die beleef je het beste op de fiets. Kleur, geur, geluid maal drie. Heerlijk! Maar waar je ook fietst in de Provence, er is altijd die Mont Ventoux als afschrikwekkend hoog en heilig baken. We wilden er nog niet aan denken.

(Be)sluiproute vanuit Bedoin via Methamis en Sault

Vandaag wel. We besluipen hem met een omtrekkende beweging. Vanuit Bedoin, door de uitgestrekte druivenvelden van de Ventoux-wijnen naar Methamis, over de D5 aan de overkant van de Gorges de la Nesque langzaam klimmend naar Sault. Het toeristische dorpje mooi gelegen op een helling met uitzicht op een lappendeken van lavendel. Van daaruit de geleidelijke beklimming naar de top met acceptabele stijgingspercentages van 4 a 5%. Fietsen in de Provence in optima forma!

Fietsen langs een lavendelveld tussen Methamis en Sault

Toppoging of niet?

Bij Chalet Reynard hebben we er 63 kilometer op zitten en zitten we op 1400 meter hoogte. De klim en de vermoeidheid zit al aardig in de benen en de billen. Gaan we door naar de top van de Mont Ventoux? Nog zes kilometer met zo’n 7-8% stijgingspercentage? We denken er een colaatje en vijgengebakje lang over na en besluiten onder invloed van deze suikerinjectie een toppoging te wagen. Naar beneden kan altijd nog!

Omgekeerd op m’n fiets

Het begin gaat lekker, maar na een kilometer of 3 zit ik al op mijn kleinste verzetje. In mijn hoofd hoor ik Maarten Ducrot zijn wielercommentaar op ons geven; ‘Haha kijk hem nou, hij probeert z’n karretje aan te haken in het wiel en zit nu omgekeerd op z’n fiets te schreeuwen om z’n moeder!’ En inderdaad, ik zie het Bluebal-fietsshirt van mn fietsmaat (‘Prima merk, maar ik heb er maar geen broek van gekocht….’) vlak onder de top langzaam uit het zicht verdwijnen.

Verkrampte grijns en lekker bier

Eenmaal op de top natuurlijk de verplichte foto met een grijns net zo verkrampt als je benen, gevolgd door de steile afdaling (‘Kijk hem nou, hij daalt als een oud wijf!’) de nog 21 kilometer terug naar Bedoin. En na 90 km met 2000 hoogtemeters smaakt het bier op de Franse feestdag s’ avonds extra lekker!