Winderig weekendje Markermeer

In twee dagen het Markermeer rondfietsen met een overnachting in Enkhuizen. Dat is ons plan voor dit weekend. Fietsmaat Frank is niet echt een kampeerder, -“Dat is toch alleen maar getob?”- maar nu gaat het toch gebeuren.
Frank ziet de lagere overnachtingskosten als een belangrijk voordeel en na een vergeefse speurtocht naar een vrij bed in een van de Zeeuwse hotels onlangs, is de beschikbaarheid ook een zwaarwegende overweging om het kamperen in ieder geval een kans te geven. Een soort test dus, zal hij zelf een kampeeruitrusting aanschaffen?

De keuze voor het rondje Markermeer is trouwens nergens op gebaseerd, het had ook een ronde over de Veluwe kunnen zijn. Dat was achteraf misschien een betere keuze geweest, windtechnisch gezien.
Er moet gefietst worden, ontspanning door inspanning, een motto waar we ons beiden in kunnen vinden.

Gezellige chaos in Muiden

Schippersbitter

De zon komt net over de huizen piepen als we de kilometertellers op nul en de benen aan het werk zetten. Bekend terrein, via Kamerik naar Wilnis en via Vinkeveen naar Muiden. Heerlijk, de wind is in ons nadeel maar hindert ons niet. Er is genoeg beschutting en afleiding. De pleziervaart is ‘booming’ in deze regio, het ene na het andere jacht vaart de sluizen in en de bedrijvigheid in de haventjes is enorm. Het terras van café Ome Ko in Muiden is een mooi plekje voor een kopje koffie. De schippersbitter laten we maar even staan. De sluis wordt vakkundig gevuld door de (zeer) enthousiaste sluismeester. “Sloepie, helemaal doorvaren aub, goed zo schat!” Je kan er uren naar kijken, maar dan komen we niet veel verder natuurlijk.

Het zuidwesten van Flevoland verdwijnt onder onze ‘Schwalbes’, de banden die ons inmiddels op de helft van de beoogde dagafstand gebracht hebben. De wind trekt aan, op de Oostvaardersdijk begint het serieus te waaien. Geen beschutting, onze gesprekken verstommen, de adem is nodig om een beetje tempo te onderhouden. Met de Oostvaardersplassen aan de rechterkant en het Markermeer links heeft de wind vrij spel en ze maakt ons af en toe tot speelballen in de wind. Maar wat een vrijheid, blauwe lucht, witte koppen op de golven, ganzen op rechts, meeuwen op links, hoe Hollands wil je het hebben.

De weg naar Enkhuizen

Markermeer getrotseerd

In Lelystad laten we de bidons nog even vullen -“Zal ik er een paar ijsklontjes in doen?”-  door de medewerkster van een brasserie.
De houtribdijk is het laatste obstakel van vandaag. 26 kilometer rechtdoor van Lelystad naar Enkhuizen. Het is een apart gezicht wanneer je eraan begint, de smalle strook die verdwijnt in het water. Eenmaal erop is het stoempen. Kop over kop, allebei twee kilometer op kop zodat de ander even uit de wind fietst. De afstand en de tijd beginnen te wegen. Halverwege de dijk zit nog een restaurantje, ‘Checkpoint Charlie’ genaamd. Gesloten op dit moment helaas, doortrappen dus.
125 kilometer, 6 uur en 15 minuten gefietst. Snel de tent opzetten op camping Enkhuizer Zand, gevolgd door een koud pilsje voor de tent.
Niks lekkerder dan met de blote voeten in het gras een verdiend pilsje drinken na een flinke inspanning voor je net opgezette tent. Dat vind ik in ieder geval en aan de tevreden blik van Frank zie ik dat hij een besluit heeft genomen. Die tent komt er!

Ontspanning na inspanning

Wind op de kop

Na een onrustige nacht zonder al te veel slaap, komen we erachter dat de wind in kracht is toegenomen. Wat niet verkeerd hoeft te zijn, echter is de windrichting 180 graden gedraaid. Oeff, 130 kilometer windkracht 5 á 6 vol in de snufferd. De hagelbui en de warmte in de tent hielden me uit de slaap, het is te hopen dat de benen hier niet onder lijden vandaag.
Half negen in de ochtend, de fietsen staan startklaar. Bij het mini winkeltje van de camping staat uitbater Cees. Cees zorgt voor warme broodjes en hete koffie. De tuinset voor z’n trotse bezit wordt gebruikt voor ons ontbijt en nog voor negenen zitten we op de fiets. De Zuiderzeedijk is een groot deel van onze route vandaag. We volgen de bordjes LF21B – Zuiderzeeroute, het is heiig boven het Markermeer. Een koppel fazanten schiet net voor onze wielen het kniehoge gras in. Reigers klapwieken met ons mee tegen de wind. De lichtblauwe ‘Suyderseedijk’ vlaggen staan regelmatig zo strak als een net gestreken overhemd.

Stoempen door het vlakke land

Missie geslaagd

Op de dijk is het verder rustig, wat een contrast als we Volendam inrijden. Stapvoets laveren we tussen de -vooral- oosterse toeristen door, op naar Monnickendam. Ook verderop, aan de rand van Amsterdam, is het druk. We peddelen onder de A10 en de spoorweg door, zwoegen de brug over die ons aan de andere kant van het IJ brengt en voor we het weten werken we een verlate lunch weg op een terras in Abcoude. Veertig kilometer nog te gaan, negentig gehad. We zigzaggen het Groene Hart binnen en zijn blij dat we er zijn. Moe maar zeker voldaan rijden we Woerden in. 255 kilometer gereden waarvan misschien vijf met wind mee. 12 uur en 30 minuten netto fietstijd.
Het was fantastisch, missie geslaagd, Frank is overtuigd, die tent komt er, waar zullen we die eens gaan uitproberen?

Tips

• Neem je lunch mee en pak een bankje op één van de vele dijken aan het Markermeer. Lunch with a View!
• Neem de tijd voor Enkhuizen, wat een leuke stad is dit. Met meerdere haventjes en talloze terrassen oogt het meteen gezellig.
• Kopje koffie op het terras van Ome Ko in Muiden. Met zicht op de sluis EN op het Muiderslot is het lastig om het bij 1 drankje te houden.
• Tot slot, deze tocht leent zich ook prima voor 2, 3 of 4 overnachtingen. Genoeg te zien onderweg, genoeg plekken om te overnachten ook.