Rennen en glijden op de Sambuy

Het is vijf minuten voor tien en de temperatuur is inmiddels 26 graden. De zon brandt al flink en we staan te popelen om de berg op te gaan. Twee flessen water samen met de al gesmeerde broodjes hebben een plaats gevonden in de dagrugzak. Als één van de eersten klimmen we in de stoeltjeslift. De volgende twintig minuten is het stil. OK, op het tellen van alle stoeltjes door onze jongste zoon na dan. Laat de Col de la Sambuy maar komen.

‘La petite Sambuy’

De route voor vandaag is besloten. Ondanks dat we de bestemming al zien vanaf het vertrekpunt op 1850 meter is het een pittige wandeling. Per vijf stappen stijgen we zeker een meter. La petite sambuy is een uitzichtpunt op 2107 meter. Na 10 minuten al glijden de eerste zweetdruppels de bergschoenen in en een gesprek voeren zonder te hijgen is een hele opgave. Voor ons dan, de kinderen vliegen omhoog en praten honderduit. Het is te merken dat het de eerste bergtocht is van het jaar, het enthousiasme druipt ervan af. De snoepjes die we als ‘benzine’ hebben meegenomen hoeven de rugzak niet uit.

Meer van Annecy

Van steen naar rots springen de jongens als puberale gemsen de berg op. Ze volgen de roofvogels in de lucht ruiken aan elke bloem en vragen zich af hoe al die rotsen hier toch komen. Na een tijdje zoeken ze een plekje op één van de platte stenen en wachten op ons. Ik voel me soms net een skiër die net niet helemaal meekan.Net als je erbij komt om ook even uit te rusten zegt de rest van de groep: “Zo daar ben je, dan kunnen we weer verder”.

Na een tijdje loopt het lekker soepel en bereiken we de top. La petite Sambuy kijkt uit over het meer van Annecy aan de ene kant en de Mont Blanc aan de andere kant. We zijn in ons element. De stokbroodjes werken we zwijgzaam naar binnen. De koele wind is heerlijk, het uitzicht overweldigend. Hier doen we het voor. Wat een voorrecht om dit de kinderen te laten beleven. Binnen 40 minuten zijn we weer terug en met trillende benen, is de lift naar beneden een weldaad.

Rodelbaan Sambuy – Annecy

“Niet remmen papa hè, want mama remt altijd wel, jij niet toch?” Lichtelijk in slaap gewiegd door de trage stoeltjeslift gecombineerd met de warmte en het tellen van de overige stoeltjes ben ik blij dat er nog wat actie op het programma staat. “Nee hoor, tuurlijk niet!” Ik ga me toch niet laten kennen zeker! Beneden aan de voet van de stoeltjeslift ligt de rodelbaan van Sambuy. Met 600 meter zeker niet de langste die er is, maar genoeg voor een lekkere adrenaline stoot. Twee maal twee sleetjes mogen we gebruiken, allebei een keer met Papa en Mama dus. Ratelend worden we omhoog getrokken, ik zet de GoPro op mijn hoofd en daar gaan we dan! Vliegend en gillend snijden we door het bos naar beneden en een goede minuut later staan we weer beneden. Ik wil nog een keer! Gelukkig hebben we de video nog, alleen het hysterische commentaar van zoon Floris is al genoeg reden om deze te bekijken.

De vuurdoop voor dit jaar was een zeer succesvolle.

Informatie Col de la Sambuy – Annecy

Meer informatie over deze locatie vind je op de site.

Later die week liepen we ook nog de route naar Chalet de Bouchasse. Dit is een geitenboerderij met een schitterend uitzicht op het onderliggende dal en de besneeuwde toppen verderop. De terplekke bereidde geitenkaas is hier ook aan te schaffen! De wandeling is wat gemakkelijker, minder hoogtemeters en wellicht iets beter te doen voor de wat kleinere kinderen. Het chalet wordt bereikt als je halverwege de wandeling bent.