The Big Five. Drie zeer aansprekende woorden binnen de beleving van natuur en dierenliefhebbers . Nu is Afrika zeker een bucketlist dingetje voor ons, maar voorlopig is er dichtbij huis nog genoeg te zien. Staatsbosbeheer heeft ‘De Grote Vijf’ in het leven geroepen. Talloze -zeer populaire- excursies onder begeleiding van een boswachter worden in heel het land aangeboden. Ons gezin ging op zoek naar de bever, spannend!
Met boswachter Thijmen in de Millingerwaard
Het voelt een beetje als een geheime afspraak. Zo aan het begin van de avond, op een parkeerplaats net buiten een dorpje. Maar de groene jeep en het bijbehorende logo op deze parkeerplaats maakt het legitiem. Met in totaal 22 personen gaan we ‘op jacht’ vanavond, gewapend met verrekijker stappen we het grasland van de Millingerwaard in. Onze kinderen zijn met zeven en negen jaar de jongsten van het stel, verder bestaande uit twee moeders met hun zonen, een outdoor stel (inclusief vibram finger schoenen en camouflagekleding) en vier andere koppels. Daarnaast schoof Boswachter Tim nog aan en mocht de kano verhuurder ook mee. “Pas op!” Het eerste natuurmoment is daar, eerst lijkt er een klein padje door het gras te springen, dan lijken het er meerdere. Uiteindelijk krioelen er honderden padden ter groot van een euromunt door het enkelhoge gras. Het ontwijken van de beetje wordt een sport op zichzelf, wat 22 man op een bijzonder manier door het gras doet bewegen.
Spuugbeestjes en een jagende buizerd.
“Hé het regent!” Zoon Lucas klinkt verbaasd en dat is niet zo vreemd, De hemel is strakblauw en daarnaast lopen we onder de bomen. Thijmen schept duidelijkheid, “Geen zorgen, het zijn de spuugbeestjes maar”. Het “Yek” en “Gatver” is niet van de lucht, het idee dat je vanuit de takken boven je op je hoofd wordt gespuugd is niet bijzonder aantrekkelijk. Maar hé, we zijn in de natuur of we zijn het niet. Het is precies daar dat Thijmen plaatsneemt tussen de planten om een en ander over het het natuurgebied Millingerwaard te vertellen. Dat het 800 hectare groot is, dat er Galloway runderen rondzwerven en bijzondere Konikpaarden. Maar het is niet Thijmen die de aandacht trekt hier. Een agressieve buizerd scheert vlak langs de bomen achter een tweetal spreeuwen aan. Het -op ons hoofd spugende- spuugbeestje nemen we voor lief met zo veel natuurgeweld om ons heen.
Dan is het zo ver!
Vanuit het niets trekt boswachter Thijmen een enorme thermoskan koffie uit de dichte beplanting. Koekjes en limonade volgen ook en met de kano’s al in het zicht krijgen we uitleg over het volgende deel van de excursie. Wij stappen met z’n vieren in een kano, het is voor ons niet nieuw en al gauw peddelen we het water op. De ‘verderkijker’ -zoals Floris hem noemt- is vanaf nu onafscheidelijk. Elke meerkoet, drijvend boomstammetje of naar adem happend visje wordt met veel gebaren aangewezen als mogelijke bever. Het water van de Millingerwaard is als een hand met vijf vingers, vijf korte brede vaarten waar we een voor een doorheen klieven. Ondertussen bouwt Thijmen de spanning lekker op. De bever wordt maar liefst 130 centimeter lang en smeert zijn geurklieren langs stapeltjes hout om zijn territorium af te bakenen. “Daar!! is dat een burcht?” De ‘zorgvuldig’ opgebouwde stapel takken doen inderdaad denken aan het huis van de bever. Maar helaas, dit is een verlaten burcht. Misschien in de volgende inham?
Is dat een bever?
“De schemering is begonnen en ik weet dat over 100 meter aan de rechterkant een actieve burcht zit” De woorden van Thijmen luiden een nieuwe fase van de speurtocht in. De zeven kano’s glijden geluidloos de bocht om, de vierde ‘vinger’ in. De jongens snappen de essentie van het stil zijn en speuren het water af. Elke kano voor zich probeert de beste vaarplek te bemachtigen en toch zo stil mogelijk te zijn. “Misschien zijn ze er gewoon niet”, Floris fluistert het met een licht teleurgestelde blik in z’n ogen. Even schrikken we op, het geklapper van zeven opstijgende zwanen doet onze blik verplaatsen naar de lucht. We naderen het einde van deze vaart en de actieve burcht oogt net zo stil als degene die reeds verlaten is. We draaien om. “Ja! Daar!” met een gesmoorde kreet ziet een van de deelnemers iets wat op een bever lijkt. Op een kleine 100 meter afstand scharrelt een enorm gevaarte rond op het strandje. Via de verrekijker zien we dat het ritueel van het territorium afbakenen begonnen is voor dit mannetje.
Het wordt nog mooier
Lucas zit ademloos de verrichtingen van de bever te volgen. Floris heeft meer moeite met de verrekijker, als de bever weer onder water verdwenen is geeft hij met natte ogen toe dat hij hem niet gezien heeft. “Ik zag wel water bewegen, maar toen was hij al weg”. De rest van de groep is onder de indruk. Te gast in dit natuurspektakel zijn is al een voorrecht, maar onderdeel van het leefgebied van deze bevers maakt eenieder nog nederiger. “De laatste kans jongens, en de grootste. Hier net om de hoek zag ik vorige week een gezinnetje”. Onze boot mag voorop, Thijmen heeft oog voor het stille ‘verdriet’ van Floris. Als volleerd beverspotters leiden we de kano de hoek om. En daar zien we ze, veel dichterbij dan even daarvoor. “Nou zie ik ze!”een smile van oor tot oor tekent zich af en de opwinding straalt van zijn gezicht. En van die van de rest van de groep. Twee bevers, druk met hun avondroutine, zwemmen, takjes eten en chillen. Twintig minuten lang wordt er ademloos gekeken, gefilmd en gefotografeerd. Maar vooral, er zijn. Het bewust meemaken van dit natuurschoon. Wat een beleving, wat een avond.
Meer informatie over de bever excursie
Via de website van Staatsbosbeheer zijn alle excursies met betrekking tot de Grote Vijf te bekijken en te boeken.
Deze specifieke excursie wordt aangeboden via deze link
Niet te vergeten: aan het einde van de trip worden de stempels uitgedeeld voor in het Grote Vijf paspoort. Zorg dat je het paspoort vol krijgt 😉
Wij maakten deze trip als onderdeel van een weekendje weg rondom Berg en Dal, in een samenwerking met Regio Arnhem – Nijmegen. Voor meer informatie verwijs ik graag naar de website van Berg en Dal.
Follow
1 Comment