De zeehond en de ree - De grote vijf van Nederland

Staatsbosbeheer heeft ‘De Grote Vijf’ in het leven geroepen. Onder begeleiding van een boswachter worden in heel het land populaire excursies aangeboden om de grote vijf van Nederland met eigen ogen te zien: de ree, het hert, de bever, de zeehond en het wilde zwijn.

Edwin ging al eerder met zijn gezin op zoek naar de bever. Nu is het de beurt aan mij (Roger) om samen met zoon Hugo om een dubbelslag te slaan: we gaan naar Zeeland om met één excursie zowel de Zeehond als de ree in het wild te aanschouwen.

Aangekomen bij het Grevelingenmeer ligt het schip al klaar. Hoewel we aan de vroege kant zijn, is de boot al gevuld met een mannetje of 15. We kunnen niet wachten om te vertrekken, maar we moeten nog even geduld hebben, totdat ook de laatste deelnemers zijn gearriveerd.

Boswachter Alex verteld: ‘We gaan straks op zoek naar de gewone en de grijze Zeehond op het Grevelingenmeer. De grijze zeehond kan wel 350 kilogram wegen’.

‘Die is toch niet te missen, papa?’ Je zou het denken, maar ik moet even terug denken aan de winter in Zeeland toen ik ook (bijna) tevergeefs gezocht had naar een zeehond.

Trossen los en zoeken maar naar die zeehond

Als we even varen wordt er vanuit de stuurhut geroepen dat rechts voor de boot al een zeehondenkop te zien is. We dénken het gezien te hebben, maar om eerlijk zijn weten we het niet helemaal zeker. Even later vermindert de boot vaart. Alex wijst naar een rif op het meer.
En warempel. Op een rif zitten meerdere zeehonden.

Het enthousiasme aan boord is groot. De verrekijkers worden doorgegeven en de camera’s klikken gretig.

Later passeren we weer een rif en weer worden we niet teleurgesteld. Kennelijk wemelt het van de zeehonden, maar je moet ze wel weten te vinden. Deel één van de missie is in ieder geval geslaagd.

De slikken van Flakkee

Tevreden gebruiken we de lunch op de slikken van Flakkee. Hugo gunt zichzelf nauwelijks de tijd om even rustig te eten. Er liggen namelijk duizenden krabbenpoten en krabbenlichamen. De mooiste grootste worden verzameld om mee naar te nemen. Samen met boswachter Robin worden ook enkele grote levende exemplaren gespot.

De dag is al lang geslaagd. Toch komt er nog meer. Een tractor met aanhanger komt aanrijden. ‘Stap maar in, we gaan op zoek naar een ree’. Het hobbelt flink en we happen een beetje stof. Maar wat heerlijk om op deze manier dit stuk natuur te verkennen.

Waar zijn toch die reeën?

De ree blijkt lastig te spotten in de hoge en bruine begroeiing. Tot drie keer toe vangen we een vluchtige glimp op, van iets dat vermoedelijk een ree is. Dat maakt het toch extra spannend en het enthousiasme is er niet minder om.

Er valt zo veel meer te zien, zodat we ons tijdens de rit geen moment vervelen. Gedurende het gehele jaar grazen er op de Slikken van Flakkee Heckrunderen en Fjordenpaarden.
De Heckrundstieren zijn gefokt uit een mengeling van runderen in een poging om de oorspronkelijke oerrund te fokken. Het is aardig gelukt. Het zijn imposante beesten en de horens van de grootste mannetjes maken indruk.

Er grazen ongeveer 150 Heckrunderen op de zuidelijke Slikken van Flakkee.

Terug aan boord mag Hugo plaatsnemen naast Hendrik de schipper. Verschillende malen zien we nog zeehondenkoppies boven het water uitkomen. Voordat we van boord gaan worden we ‘gedecoreerd’ met de speldjes van de zeehond en de ree. De missie voor vandaag is geslaagd.

The Dutch big five. Three down, two to go.