The Love Boat

We klimmen aan boord van het witte speedbootje in de haven van Cala Gonone, Sardinië. ‘Shoes off!’, verwelkomt kapitein Arturo ons. Een licht gezette, zongebruinde man van halverwege de zestig met de looks van een luxejacht-kapitein in Saint Tropez. Blauwe polo, petje, een paar nonchalante kralenarmbandjes en een Ray-Ban-zonnebril. Hij houdt zijn buikje even in en we schuifelen langs hem het bootje op.

Nog één andere toerist gaat mee op excursie. Delfina, een chique Spaanse van een jaar of 55, bijna het vrouwelijke evenbeeld van onze kapitein. Ze komt uit de buurt van Madrid en wil wel even voor ons tolken. Want Arturo spreekt alleen Italiaans en Spaans en naast ‘Shoes off!’ blijkbaar geen Engels.

We varen uit. Arturo vertelt enthousiast over Sardinië, over de vulkanische oorsprong en het ontstaan van de grotten langs de kust. En Delfina vertaalt. Maar na een kwartiertje komen de vertalingen niet meer zo lekker door, terwijl de twee nog wel geanimeerd in gesprek zijn. De Ray Ban van Arturo zakt daarbij soms even af richting decolleté van Delfina. ‘Waar hebben ze het over, pap?’, vraagt Nova me. ‘Geen idee, Noof…’ 

Als we aankomen bij Grotta del Bue Marino stappen wij uit voor een rondleiding. Delfina heeft dit onderdeel niet bijgeboekt en blijft op de boot bij Arturo. Ze gaan naar een strandje en pikken ons later op, aldus de kapitein. En als we na een uur de grot uitkomen, zijn ze er inderdaad. Arturo met ontbloot bovenlijf, Delfina in bikini.

‘Wat hebben ze gedaan, pap?’, vraagt Nova weer. ‘Uhm, even gezwommen denk ik, Noof…’. Maar meisjes van negen maak je niets meer wijs. Vanaf dat moment staan haar sensoren aan, zie ik aan haar glimoogjes. En als Arturo een grot in vaart, zijn muziek hard zet en een foto van Delfina maakt, kijkt Nova veelbetekenend naar me. Maar haar echte triomf komt op het strand dat we daarna bezoeken. ‘Kijk!’, roept ze uit, ‘Ze lopen hand in hand!’

En inderdaad, Arturo en Delfina lopen hand in hand op het strand en wij zijn officieel het vijfde wiel aan de wagen… of aan de boot.

Op de terugweg doet Arturo er nog een schepje bovenop. Hij draait het gas van zijn loveboat vol open. ‘Size doesn’t matter!’, lijkt het bootje te willen zeggen. Maar als we de haven in varen verandert Arturo’s gelukzalige glimlach in een verkrampte grijns. Hij laat de hand van Delfina los. Op de kade staat een vrouw met een kindje ons op te wachten. Het kindje zwaait vrolijk naar Arturo.

Deze column is geschreven voor en gepubliceerd in hét reismagazine voor avontuurlijke gezinnen: Kleine Globetrotter Magazine. Vond je hem leuk? Lees ook onze andere columns