Vlieland, eiland van de rust

door Edwin

Onze drie dagen op Texel zitten erop, Vlieland, we komen eraan. We zetten onze fietsvakantie voort op dit schitterende eiland. In tegenstelling tot 95% van de eilandbezoekers komen wij dit keer niet via de veerboot aan. Nee, wij kiezen voor de avontuurlijke manier, de VliehorsExpress.

Vliehorsexpress

Het voelt wat vreemd, de routepaal in het uiterste Noordoosten van Texel wijst richting zee en strand. Een paar keer per week is er op de VliehorsExpress plek voor een klein aantal fietsers, reserveren is aan te raden aangezien er niet veel andere opties zijn. “Waar gaan we nou heen?” De jongens zien het nut nog niet in van het duwen van de zware fietsen door het mulle zand. “Op die steiger?” Samen met een aantal andere avonturiers verzamelen we op een ponton aan het einde van een (ietwat gammele) houten steiger. In de verte komt de boot al aan, de dagjesmensen komen terug van een zeehondentocht, maar als iedereen van boord is begint het grote fiets inladen project.

geen weg terug
Ok, een klein hartverwarmertje dan..

Overtocht Vlieland

Het inladen is gesneden koek voor de bemanning, met een vrolijkheid en nuchtere benadering waar veel mensen nog wat van op kunnen steken, wordt de boel ingesnoerd en de motoren gestart. Ervaringen worden gedeeld met de medefietsers, de jongens raken aan de praat met andere jeugdige avonturiers en de ‘juttertjes’ komen op het dek. Wat een ervaring, de frisse wind, de zon die af en toe door het wolkendek gluurt en hier en daar een verbaasd zeehondenkopje tussen de golven. Veel te snel leggen we aan bij ‘de Sahara van het Noorden’, de Vliehors. Een enorme zandvlakte met een superklein zwart stipje aan de horizon, het is onze ’taxi’. Een soort mini Parijs-Dakar is het volgende avontuur en met een dikke lach op het gezicht arriveren we bij Het PostHuys. Hiervandaan gaat ieder zijn of haar eigen gang. Wat een begin van ons avontuur op Vlieland.

Onze ’taxi’.

Camping de Lange Paal

Vlieland is maar klein. Klein maar fijn. Wil je hier overnachten dan zijn er genoeg opties, maar ook hier kan een beetje vooruitkijken geen kwaad. Zoek je een hotel? Kijk dan eens op deze link van booking.com, daarnaast heb je nog de B&B’s en natuurlijk de campings. Wij kamperen en op Vlieland dan ook het liefst midden in de natuur. Staatsbosbeheer camping de Lange Paal, plek nummer 64 is van ons. “De duinen zijn gewoon onze achtertuin” Floris kan het waarderen, terwijl wij de boel opzetten zijn de jongens al aan het struinen. Meer dan een tak en een tennisbal is hier niet nodig. “Hoor je dat? Nee? Ik ook niet” Deze heerlijke conversatie zegt genoeg. Je hoort hier niks, niks vervelends dan. Uiteraard de natuurgeluiden, maar geen industrie. Was Texel nog best wel druk, Vlieland voldoet tot dusverre meer aan onze verwachting van een eiland.

Yes, we zijn er
Ons eigen plekje!

Wat doe je zoal op Vlieland

De volgende dagen zijn vrij simpel samen te vatten, we doen niet veel. Althans, we zijn natuurlijk continu bezig maar met de basis. We wandelen, we fietsen en we zijn buiten. Heel veel meer hebben we niet nodig. Naast de camping beginnen een aantal wandelingen, wilde paarden en geiten kijken ons verbaasd aan terwijl we het maanlandschap doorkruisen. We fietsen in de richting van ‘het dorp’, ideaal als er maar een dorp is, en vallen voor de geuren van eetcafé de Lickebaert. Warme choco met poffertjes! Bij laagwater zoeken we naar mooie schelpen en aan de noordkant van het eiland is het wachten op natte voeten terwijl we de branding uitdagen. Het leven is hier simpel en puur, het hele gezin wordt er zen van.

Wat een lol!

Weemoed

Zelfs als je het langzaamaan doet gaat de tijd (te) snel. Het weer zat niet helemaal mee, maar een van de grote voordelen van kamperen is wel dat je elk moment dat het kan, buiten bent.

We pakken de boel weer in, pakken in het dorp nog even het (bijna verplichte) museum ‘De Noordwester’ mee. Vooral het aaien van de roggen is natuurlijk een hoogtepunt, maar de historie en de vele opgezette dieren spraken ook tot de verbeelding. “is dit een dinosaurus”, ik snap de verwarring, het skelet van een aangespoelde potvis is enorm. Helaas is het dan nu toch echt tijd. We rijden de veerboot van Doeksen op. “Mogen we op het dek?” Natuurlijk, zolang we kunnen, kijken we onze ogen uit. En ook hier gaat de tijd veel te snel. De troostende woorden richting de kinderen “We gaan hier zeker nog een keer heen!” worden geloofd en met blijdschap ontvangen. Vlieland, zo is een eiland bedoeld.

Enjoy the moment

Extra info

VliehorsExpress: Naast de overtocht mogelijkheid is er ook een excursie mogelijk zie voor alle info: https://www.vliehorsexpres.nl/

Zoals gezegd, bijna iedereen komt met de veerboot vanuit Harlingen. Rederij Doeksen biedt de overtocht aan, catering, goede stoelen en (heel fijn) vele oplaadmogelijkheden aan boord. Check de site voor jouw ideale reisschema!

Naast onze BBQ-avond hebben we ook gekozen voor een diner bij Gestrand. Direct tegenover de veerboot en een hele fijne ambiance. Binnen en buiten, goede kaart en leuk personeel, aanrader.

Voor alle overkoepelende informatie over het wel en wee op Vlieland, ga je naar de site van de VVV van Vlieland.

You may also like

Leave a Comment